2016, sonunda bitmek üzere. Herkes şikayetçi aslında bu seneden çünkü o kadar çok kötü şey yaşadık ki haklı olarak sevemedik, üzüntüler içinde boğulmaktan gülemedik hiçbirimiz, ülkenin içinde bulunduğu durumlar yetti de arttı zaten her şeye… Tabi bunları hiç umursamayıp hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam eden ruhsuz ve bir o kadar da gamsız insanlar vardı! Belki bencil dersiniz, belki de benim gibi ruhsuz ya da gamsız dersiniz, fark etmez, burada asıl önemli olan onların bu vurdum duymaz tavırları… Hiçbir zaman düşünmediler çünkü yarın bir gün o canı yanan insanların kendileri ya da bir sevdikleri olabileceği ihtimalini… Sonuçta Allaha emanet yaşıyoruz, en sevdiğim sanatçı olan Barış Akarsu’nun da dediği gibi; “Kelle koltuk altında gidiyoruz bu yolda…” yolun ucu bucağı görünmüyor, koca bir sis bulutu var üzerinde 100 metre sonrasını bile göremiyoruz. Böyle bir durumda nasıl mutlu olabilir ki insan? Nasıl gülebilir? Nasıl rahat bir nefes alabilir? Alamadık o rahat nefesi hiçbirimiz, boğulduk kaldık resmen, düştük ama kalkamadık yerimizden, zar zor yaşadık 2016’yı, acıların, kötü haberlerin sonu gelmedi, ucu bucağı görülmedi.
Yeni bir yıl geliyor evet ama ben zerre heyecan duymuyorum, birçok insan da benim gibi düşünüyordur diye tahmin ediyorum çünkü kör olmayan herkes bazı şeyleri görebiliyor ve değerlendirebiliyordur diye düşünüyorum. Yine severek dinlediğim bir sanatçının sözünden alıntı yapmak istiyorum tam da bu noktada, Teoman’ın da dediği gibi; “Bunlar güzel günlerimiz, daha beter olacak her şey!” Aynen bu durumdayız işte, bunlar da güzel günler değildi ama daha beter olacak her şey… O yüzden 2017’den hiçbir beklentim yok ama eğer olacak olsaydı, bir dilekte bulanacak olsaydım 2017 yılından yana, tüm dünya için barış, huzur ve sevgi dilerdim. Çünkü ancak bunlar düzeltirdi dünyayı, birçok insanoğlunda bulunmayan bu duygular ve dilekler… Neyin paylaşılamadığının bilinmediği şu dünyada, yaşayacağınız birkaç sene zaten kimi 30 kimi 60 sene yaşıyor kimisi daha fazla ya da daha az ama nedense bazı şeyleri çok önemseyip, çok büyütüyorlar gözlerinde ve en önemlisi cennete gitmek için cehenneme çeviriyor bazı sözde insanlar(!) dünyayı! Sanki öbür tarafa götürebilecekmiş gibi birçok şeyi. Belki biraz sert olacak ama insanoğlunun yanında götüreceği tek şey, bir top pamuk ve birkaç metre beyaz bez parçası olacak, o yüzden gerek yok bu kadar karmaşaya. Herkes kendi alanında, insan olarak, kardeşçe yaşamayı becermeli, beceremedikleri için oluyor zaten bunca şey, akıl parayla alınacak bir şey olsa birçok insana seve seve alırdık birçoğumuz, sevgi, huzur ve barış aşıyla kana karışacak bir şey olsaydı aşı yaptırırdık bütün dünyaya ama maalesef ki yok böyle bir şey, keşke olsa, güzel olurdu elbet…
Hadi biz neyse de gelecek nesillere daha çok acıyorum ben, biz ve bizden büyük insanlar iyi kötü yaşadı bazı şeyleri, ucundan kenarından yakaladı güzel günleri ama çocukluğunda ama gençliğinde, gelecek nesiller tam bir karmaşanın içine doğuyor ve hâlâ da doğmakta… Belki de onların görebileceği, yaşayabileceği bir dünya olmayacak ilerde. Bir diğer can sıkıcı durum da gitmesi gerekenlerin değil, bu dünyada kalıp bu dünyayı güzelleştirecek bir şeyler yapacak olanların bu dünyadan göçüp gitmesi, hem de bazılarının çok erken gitmesi… Bir yönden de iyi oluyor belki de, nasıl yani diyebilirsiniz belki, şöyle, bazı insanlar o kadar iyiler ki onlar kadar iyi olmayan bizler (en azından ben) bile dayanamıyoruz bu yaşananlara, gördüğümüz rezaletlere ve karmaşalara, onlar da dayanamaz kederlerinden göçüp giderlerdi zaten bu dünyadan diye düşünerek söylüyorum belki de iyi oldu diye. Belki de yanlış düşünüyorum, bilmiyorum.
Daha yazacak, söylenecek çok şey var ama ne sözcükler yeter anlatmaya ne de satırlar. Zaten yazsam da çok bir şey değişmeyecek, dünya yine freni patlamış kamyon gibi bayır aşağı giderek hızlanacak ve bir gün o uçurumdan aşağı yuvarlanacak, belki de çok yakındır kıyamet, ondandır bunca karmaşa. 2016’ya dair bir dertleşme yazısı gibi düşünebilirsiniz bu satırları, eminim ki birçok insanda benim gibi düşünüyordur, umarım bir nebzede olsa onların hislerine tercüman olabilmişimdir. Her şeye ve herkese rağmen umarım ki 2017 güzel geçer, en azından kötü haberler ve olaylar olmasın yeter. Daha iyi bir dünyada görüşmek dileğiyle… SEVGİ, HUZUR ve BARIŞ dolu günlere.
