BU YAZININ PODCASTİNİ AŞAĞIDAN DİNLEYEBİLİRSİNİZ.
İnsanlar sadece doğru bildiklerine inanıyorlar, o an baktıklarına, gördüklerinden başkasına inanmıyorlar, inanmak istemiyorlar çünkü. Hayat böyle bir şey işte, her türden insan var, her kafadan bir ses çıkması gibi bir şey bu, herkes kendini doğru, başkasını yanlış görüyor. Tamam bu hayatta herkesin kendine göre bir doğrusu vardır elbet yanlışı olduğu gibi ama bazen kendi doğrularımız ya da yanlışlarımız gerçeği yansıtmayabiliyor. İşte o zaman biraz da olsa birilerinin dediklerini dikkate almak gerekiyor düşüncesindeyim. Tabi yine birçok insan umursamıyor bu söylediklerimi, bazıları sadece kendi bildiklerini okuyor, yanlışı göremiyorlar, yaptıkları her şeyi doğru sanıyorlar çünkü koca koca at gözlükleri var! Göremiyorlar çevrelerini!
Birazda bundan kaybediyor insanoğlu, bu dünya bu hayat her zaman bir deniz kadar berrak, bir gökyüzü kadar güzel olmayabiliyor, bazen hayat uçurumun kenarından aşağıya bakmaya benziyor, bazen de parlak bir güneş gibi önümüze bakmamızı zorlaştırıyor. Bir nevi şuursuz bir mevsim gibi hayat, ne zaman neyle karşılaştıracağı, neye maruz bırakacağı hiç belli olmuyor! Tahmin edebiliyoruz sanıyoruz bazen ama o da aynı hava tahminleri gibi bazen yanlış çıkabiliyor. Hiç beklenmedik doğal afetler yaşatabiliyor hayat bizlere, bazen de açık bir gökyüzünde ayın aydınlattığı gecede yıldızları seyrettiriyor, kimi zaman uzaklara daldırıyor, kimi zaman burnunun ucundan başka yeri görmene müsaade etmiyor, aynen sisli bir hava gibi…
Hayat başı sonu belli olmayan bir gökkuşağı gibi her renkten barındırıyor içinde, uzaktan bakınca muhteşem görünüyor belki ama yanına gitmek istediğinde gidemiyorsun, hiçbir zaman ne başını ne de sonunu tam olarak bilemiyorsun, sadece bildiğini sandığını zannedip, koca bir yanılsamayla baş başa kalıyorsun. Hayatta insanlarda böyle işte, kimisi uzaktan bakınca güzel, kimisi içine girince, kimisi tam bir felaket, kimisi aydınlık bir gökyüzü, kimisi uçsuz bucaksız bir deniz, kimisi uçurumun kenarı gibi, kimisi de ilk gördüğün andan beri gözünü kamaştıran bir güneş gibi, kimisi ise geceyi aydınlatan bir ay ışığı misali… Ve bence bir çoğumuz o ay ışığıyız… 🙂
