Bu yazımın konusu başlıktan da gördüğünüz gibi insanların birilerine bir şeyleri kanıtlama çabası. Anlamsız bulduğum bu konuyla ilgili düşüncelerimi naçizane aktardığım ve olaylara kendi perspektifimden baktığım yazımda umarım bazı şeyleri eksiksiz ve doğru şekilde anlatabilmişimdir.
İnsanlar neden bazı şeyleri başkalarına kanıtlama gereği duyar? Kimisi bu konuda ısrarcıdır da… Böyle öğretildiği için mi yoksa böylesinin doğru olduğunu düşündüğü için mi böyle yapar?
Ben oldum olası anlam verememişimdir böyle şeylere, mesela en basitinden birini sevdiğini, sevdiğin kişi dışında başkalarına kanıtlama çabasına girmek, ne gerek var buna? Sen zaten biliyorsan, sevdiğin kişiye de gösterebiliyorsan, başka kimse bilmese de olur. Ne kaybedersin yani? Geçenlerde televizyonda gördüm, bir programda ilanı aşk tarzı bir şey yaptı birisi, buna benzer birçok olayla da karşılaşıyoruz zaten benzer programlarda ya da internet ortamında farklı şekillerde. Neyin çabası bu? Kime kanıtlama çabası? Bazı şeyler değerini yitiriyor bence bu anlamsız çabalarla, bırakın kanıtı bilmem neyi, yaşayın gitsin ya, tadını çıkarın. Başkalarına ya da birilerine bir şey kanıtlayacağım diye neden kasıyorsunuz? Ne gerek var buna?
Ben hiç samimi bulmuyorum bu tarz davranışları, erkek ya da kadın fark etmez, hangisi yaparsa yapsın. Mesela bir kadın bir erkekten ya da bir erkek bir kadından bunu istiyorsa eğer, onun da sevgisinden şüphe duyuyorum ben. Çünkü gerçekten seven insan böyle gereksiz ve ufak detaylara takılmaz diye düşünüyorum. Tecrübeyle sabit diyemiyorum sizlere belki ama gözlemlediğim kadarıyla böyle diyebilirim en azından.
Buraya kadar sevgi üzerinden geldik ama hayatta birçok konuda bir şeyleri birilerine kanıtlama çabası var insanlarda. En yaygın ve basit örnekleride şunlar mesela; “en iyisi benim”, “en iyi ben bilirim”, “en çok ben severim”, “en çok ben kazanırım” gibi gibi, dediğim gibi bunlar en yaygın olanları. Nedir bu en çabası? Bir de işin bu boyutu var, dikkat ederseniz yapmış olmalarıyla da yetinmeyip “en” iyisini yapıyorum iddiasını kanıtlamakla da uğraşıyorlar. En iyi sensen ne olacak? Sen değilsen ne olacak? Madalya mı takacaklar? Neyin yarışı bu?
Yazımın başında da söylediğim gibi, konu neyse onun muhatapları bilsin yeter, gerisi hiç önemli değil. Konu sevgiyse kadın ve erkek bilsin yeter, konu kendine dair bir şeyse sadece senin bilmen yeter, konu aileyse ailenin bilmesi yeter. Bırakın geri kalan herkesi, onlar bilmese de olur! Mesela televizyona çıkıp da 80 milyona ilan etme olayını hiç anlamıyorum, ne gerek var? Ego tatmini değil de nedir bu? Samimiyetten uzaklaşmak değil de nedir? Hiç gerek yok böylesine güzel ve samimi duyguları, basitleştirip, samimiyetsiz bir hale getirmeye. Bırakın bazı şeyleri olduğu gibi kalsın, saf ve temiz, samimi, içten, kimseye kanıtlamaya gerek kalmadan, içinden geldiği gibi yaşanılan, hesapsız, kitapsız. Böyle yaşanırsa güzel oluyor belki de bazı şeyler… Tadını çıkarmak varken bunlarla boşa zaman kaybetmeyin. Siz siz olun, bu tür anlamsız çabalara girmeyin. Emin olun bunu yaptığınıza pişman olmaz, tam tersine son derece memnun olursunuz.
Anlamsız çabaların, kanıtlama ihtiyacının olmadığı, mutlu günler görmek dileğiyle.
